Nú er vetrarfrí í Rimaskóla á morgun og hinn daginn. Það er gott. Þó er jafnframt ljóst að kennarastéttin vinnur engar vinsældakosningar með þessum nemendafríu dögum.
Frambloggari flytur
Þeir bloggarar sem hafa tjáð sig um vistaskipti Stefáns og Bryndísar virðast kampakátir.
Allir nema Ormurinn sem hér tjáir blendnar tilfinningar sínar.
Hann er svo sem sáttur við að ungu Valsmennirnir leiti umbúða þar sem þeirra er von og uppskeri. Einnig er hægt að sætta sig við þetta fyrir hönd Stebba og Bryndísar. En lengra nær það ekki. Nú verður far ei meir frá Minjasafninu.
Reyndar er óráðlegt að reita nútímalegasta bloggarann til reiði. Orminum veitir ekki af ráðgjöf varðandi mataræði þar sem hann slafrar í sig Cheeriosi að ráði Bjartmars. en ek heiti Sverrir 20:49
Líkt og Atli er Ormurinn haldinn tannlæknakvíða. Síðustu ferð var frestað sökum veikinda í vikunni sem leið en heimsókn er þó óumflýjanleg um miðjan nóvembermánuð. Spurning um að gangast á hendur þessari þjóðlegu „átaksdellu“ og nota tannþráð kvölds og morgna?
Reyndar kom það á daginn fyrir fáeinum misserum að Kötturinn og Ormurinn eru hjá sama (dýra)tannlækni. Þegar bloggari benti Viðari á þessa sniðugu staðreynd þá var viðkvæðið stutt: „Já, harðhentasti maður landsins.“
Þótt undirritaður hafi ekki mikinn samanburð virðist vera nokkuð til í þessu hjá drengnum. Vonandi að hann sé kominn með leisi. en ek heiti Sverrir 06:25
Kristbjörn ræddi m.a. um að hann hefði hámað í sig bækurnar á barnadeild Borgarbókasafnsins. Meðal bókaflokka sem nefndir voru til sögunnar voru Frank og Jóa bækurnar og svo hinn æsilegi bókaflokkur um Bob Moran (sem eru sko alls enginn flokkur).
Bob Moran var hin sanna hetja í huga Ormsins. Hann var vel að sér í vísindum, kunni jiu jitsu, hafði frábæran einkaþjón og ók um á jagúar-sportbíl (ef bloggari man rétt). Sem sagt últrasvalur gaur.
Og ekki var andskoti hans síðri. Hr. Ming eða Guli skugginn gat risið upp frá dauðum þar sem hann geymdi fjölda eintaka af sjálfum sér djúpfryst í íshelli (sbr. bækurnar Tvífarar Gula skuggans og Endurkoma Gula skuggans). Var hann því vel að því kominn að vera andstæðingur hetjunnar.
Það sem höfðaði þó ekki hvað síst til blogganda var vísindaumfjöllunin í bókunum. Í upphafi bókarinnar um endurkomu Gula skuggans er t.d. umfjöllun um það hvernig hægt er að frysta fólk. Orminum er þó í fersku minni ummæli annars bloggara sem þótti þetta bara flækjast fyrir spennandi frásögn (kannski hefur hann séð í gegnum delluna). Annars eru það aðeins Ólafur Jóhannes og Snabbi bróðir (ásamt Jonna) sem bloggari man eftir í svipinn að hafi haldið upp á bækurnar.
En Bob Moran bætti ekki aðeins við raunvísindaþekkinguna. Titill bókarinnar Græna vítið er t.d. sóttur til brasíliska landsvæðisins Mato Grosso, sem hefur þaðan í frá verið eftirlætishérað Ormsins í Brasilíu. Reyndar gilti þetta um fleiri strákabókaflokka að þeir víkkuðu sjóndeildarhringinn. T.d. gerðist ein bókanna um Hauk flugkappa að mestu leyti á eynni Kergulen í suðurhöfum. Og hver man svo ekki eftir því þegar Frank og Jói mættu hingaðtil að fylgjast með æfingum geimfaranna? Pétur Most bækurnar (sem fóru reyndar afar hægt af stað) kenndu svo undirrituðum að blanda púður (sem hann hefur ekki hagnýtt) og Eric Speed kenndi Orminum allt sem hann kunni um um kappakstur áður en sýningar hófust á formúlunni.
Vefurinn hans Bobs Morans
Það var nú ekki ónýtur vefur sem bloggari rakst á er hann leitaði eftir fróðleik um Bob Moran, Hin opinbera heimasíða um Bob Moran. Síðan er á frönsku (dó!) en út frá þjóðfánum gat Ormurinn fundið yfirlit yfir útgefnar bækur á íslensku frá Prentsmiðjunni Leiftri. Hefur bloggari greinilega lesið þær fæstar en enn er lag.
Upplestur Ármanns
Kristbjörn minntist reyndar einnig á upplestur Ármanns Kr. á bókasafni Hlíðaskóla. Undirritaður var einnig svo heppinn að ná m.a. að hlusta á hann lesa bókina Fúsa froskagleypi veturinn 1986-87. Það er ein af bestu bernskuminningunum. Blessuð sé minning hans.
Frakkinn
Af frakki er það að frétta að hann fór kl. 5 í gærmorgun. Snæbjörn kvaddi hann með kveðjunni „sjáumst um páskana“. Þá verður frí frá bróðurnum. en ek heiti Sverrir 13:59
Það kom á daginn að aðeins hálfur hópurinn var talinn upp í eldra bloggi. Við bættust Módsjóurnar (Imba, Auja, Sonja, Hildur og Bryndís) sem fóru fimm saman á Yarisnum Skógardísarinnar. Reyndar ætluðu þær að taka enska vinkonu með (sem þær kalla sín í milli Þórgunnu í gríni eftir skólasystur sinni) en hún reyndist hafa öðrum hnöppum að hneppa. Ormurinn var hinn sáttasti enda ekki gæfulegt að fá slíkan kvenmann á svæðið. Óli nokkur kom einnig með kærustu sinni, Írisi. Voru því 14 manns sem skemmtu sér við glaum og gleði á föstudagskvöldið.
Á leiðinni vestur kom í ljós á skilti Vegagerðarinnar við Vegamót að betri færð var á Vatnaheiðinni en Fróðárheiði. Var því farið norður yfir fjallgarðinn, sem var ekki ónýtt í ljósi þess að Ormurinn hefur ekki áður farið um Vatnaheiðina, yfir nýju brúna á Hraunsfirði, né um endurbyggðan veg í Búlandshöfða.
Ormurinn stundaði lítt drykkju (að tveimur bjórdósum frátöldum) í ferðinni en það sama er ekki hægt að segja um förunauta hans. Í dag kom í ljós að lítið var um bjór í þeim dósum sem hafðar voru meðferðis. Var ástandið á einhverjum eftir því. Ísleifur bauð reyndar upp á ógeðsdrykk ferðarinnar um miðjan dag í gær, síðasta bjórinn sem hann hafði lagt frá sér áður en hann fór að sofa (og ekki náð að klára). Lagði enginn í svo þunnan [flatan] bjór í þynnkunni.
Á Fróðá kom berlega í ljós hve fólk er háð netinu sem tæki til úrskurðar í hinum ýmsu álitaefnum (fyrir utan almenna netfíkn). Hófst m.a. upp umræða um kynlitninga og til að menn væru vissir í sinni sök hringdi Ormurinn í sérlegan álitsgjafa sinn í líffræðilegum efnum, Dverginn, og leysti hann greiðlega úr málum. Eru honum hér þökkuð vel unnin störf.
Og sjaldan er haldið í þá ferð sem ekki auðgar andann nokkuð. Í veiðihúsinu var útgáfa Heimsmetabókar Guinnes frá 1985 (með Jóni Páli framan á) og þar var m.a. fjallað um met staurahúkara, sem sumir hverjir hafast við í pallkofum. Jafnframt kom fram sá góði punktur að heimsmetið í þessari grein sé trúlega elsta afrekið sem enn stendur (45 ár), sett af súludýrlingnum Símoni (sem uppi var á árunum 521-597). en ek heiti Sverrir 02:35
Bloggandi var að hugsa um að hafa getraun um hvaða bók hann tæki með sér en hætti við. Hún yrði of erfið (NOT).
Bloggarinn liggur hins vegar niðri þegar þetta er ritað (17:41) og því þarf að grípa til slíkra örþrifaráða að biðja annan mann um að setja þetta inn til þess að skýra bloggfall morgundagsins/dagsins (þ.e. raunbloggfall laugardagsins sökum fjarvista, gæti verið að sýndarbloggfall sé ekkert ef Dvergurinn setur þetta inn á morgun). [innsk. Dvergs; þar varð Orminum ekki að ósk sinni]
Bloggari er móðgaður út í Gísla (sem bloggari þorir ekki að linka á), ekki vegna linkaádeilu heldur vegna niðurlags blogga hjá manninum. Honum getur ekki verið
sjálfrátt.
Jæja. Nú er Ísleifur á leiðinni. Best að fara í sturtu. en ek heiti Sverrir 18:49
Hópurinn, sem er einvalalið skipað tveimur stelpum og tveimur strákum, á að hittast í fyrsta sinn í dag. Það að smíða úr legókubbunum er nú alveg nógu spennandi en einnig á að forrita fjarstýrða mótora og sá hluti er örugglega ekki síður skemmtilegur. Forvitnilegt er að sjá hvað upp kemur úr kassanum á skrifstofu skólastjóra á eftir.. en ek heiti Sverrir 00:07
Í upphafi minntist Mark á hvað honum þætti sérkennilegt að hér væri fólk að grobba sig yfir því að hafa spjallað við Tatcher. Glottu fundarmenn við tönn enda mönnum enn fersk í minni mynd af ónefndum stjórnmálafræðiprófessor með Tatcher í Mogganum í fyrradag. Þegar Ormurinn sá hana rifjaðist einmitt upp fyrir honum orðtak sem fjallaði um skrattann og ömmu hans. Hmmm. en ek heiti Sverrir 23:17
Hún var ánægjuleg vísunin sem Ormurinn fékk frá Google leitarvélinni áðan. Um sannleiksgildið verða hins vegar aðrir að dæma. en ek heiti Sverrir 12:22
Þegar bloggari fletti upp björtustu stjörnunni í nautinu, Aldebaran, (merkinu sem hann fæddist í skv. stjörnu„spekingum“) kom í ljós að hún er einnig skilgreind eftir því flotta nafni Oculus Tauri, Auga nautsins. Ekki nóg með það, heldur var þessi appelsínuguli risi einn af fjórum verndurum himins skv. persneskum stjörnufræðum. Sem sagt: Svöl stjarna.
Þar sem bloggari kennir stjörnufræði er víst rétt að taka það fram að hann er raunverulega fæddur í hrútsmerkinu, enda miðast stjörnuspekin öll við uppröðunina á himninum eins og hún var í fornöld (ásamt því að dvöl sólar í stjörnumerkjum er mislöng en er jöfnuð út í dýrahringsfræðunum). Hér er hægt að fletta upp „raunverulegu“ stjörnumerki sínu (eins og það skipti máli). Sést þá m.a. að þeir sem fæðast fyrrihluta desembermánaðar eru í raun í stjörnumerkinu naðurvalda Ophiuchus en ekki í sporðdrekanum (13. og „týnda“ stjörnumerkið í dýrahringnum).
Stjörnuspekin væri svo sem ágæt ef allir tækju svipað mark á henni og flugi hrossagauksins í upphafi sumars eða völuspá Vikunnar. Því er hins vegar ekki að heilsa. Í strætisvagni um daginn heyrði Ormurinn í stjörnu„spekingi“ sem var að spá í kortin hjá hlustanda í beinni. Sá hann út frá afmælisdegi konunnar og „fræðum“ sínum (2500 ára gömlum) að einhverjir sem umgengust konuna stæðu í deilum (sem er náttúrulega sárasjaldgæft). Konan kannaðist að sjálfsögðu við það. Bað „spekingurinn“ hana jafnframt að reyna að standa hjá í þessum deilum og sjá hverju fram vindur enda væri hún með rísandi sól í vatnsbera eða eitthvað álíka.
Ormurinn gerir sér fyllilega grein fyrir að fíflin á svæðinu eru náttúrulega innhringjararnir sem kóa svo með þegar spámaðurinn „sér“ í kortunum einhver almenn atriði sem koma fyrir í lífi venjulegs fólks. Þessi maður í útvarpinu er væntanlega enginn svindlari að því leyti að hann vafalaust trúr sínum forngrísku kreddum. Það að svona lagað sé klætt í „vísindalegan“ búning fer hins vegar óstjórnlega í taugarnar á bloggara.
Eftir þennan reiðilestur er þó rétt að minnast á einn góðan hlut sem stjörnuspekin hefur fært okkur, stjörnuspá Dags-Tímans. Það var þó eitthvað sem vit var í.
Að lokum má minnast á hlekk á minnislista Davíðs sem bloggari sá á síðu Oddsins. Foringinn verður að muna eftir að taka þessa menn úr umferð. en ek heiti Sverrir 07:08
Fyndni punkturinn við þetta allt saman er að drengurinn er á fornmáladeild I. Hann fær fimm tíma í grísku og fimm tíma í latínu í hverri viku, auk þriggja tíma í fornfræði. Kennslustundirnar í stærðfræði eru hins vegar aðeins þrjár. en ek heiti Sverrir 15:29
Ármann Jakobsson er í hópi þeirra sem ekki notfæra sér þjónustu Molanna. Slóðina til hans hefur því þurft að slá inn til þessa en þar sem hann er svo faglegur að bæta hlekk á Orminn á síðu sína er við hæfi að bloggari geri slíkt hið sama. Þar með er brotið lögmálið um að bloggari sem linkað er á þurfi að hafa samdrukkið með Ormi einhvern tíma síðasta hálfa árið (kannski var skemmtikvöldið ein stór vinstrimanna- og bloggsamdrykkja?).
Fyrrum kollegi Ormsins úr MR, Geir Ágústsson, linkaði víst á Ormsbloggið í gær og sagði bloggandi kennurum fara fjölgandi við útitaflið. Hann hefur trúlega ekki munað eftir íslenskukennaranum Ármanni og það er heldur ekki víst að hann kannist við Rúsínubloggið hjá Ragnhildi Jónsdóttur, hagfræðigúrúi.
Annars barg Geir forfallakennaranum í eðlisfræðinni í vor þegar prenta átti út hið margrómaða skyndipróf Ormsins. Kann bloggarinn Ønundur honum væntanlega bestu þakkir fyrir. Á bjórblogginu er jafnframt vísun á mynd af þeim hressa fír, Ómari Ómari, en Orminum hlaust sá heiður að vinna með þeim gæja og Gústa, pabba þeirra bræðra, í Hrauneyjum (í slagtogi við Ungverjalandsbloggara). Gústi vélstjóri er ásamt ónefndum handboltaköppum tvímælalaust í hópi erkitöffara.
Viðar fer á kostum í vísnahorni dagsins. Mannkynið stendur í ævarandi þakkarskuld við prof. Sverre Gudmundsen fyrir að hafa fært kvæðin í letur, enda þekkja allir fallvaltleika munnlegrar geymdar. Þessi hluti var í boði Ókólnis - bjórsalar ehf.
Sá mikli bloggforkur Karl Ágúst hefur bætt Orminum í safn bloggara á síðu sinni. Skal hér goldinn hlekkur við hlekk (sem lög gera ráð fyrir) víst partíprinsippið er fyrir bí hvort eð er. Skv. færslunni virðast spennandi blogg í vændum.
Óvéfengjanlegt skúbb dagsins er í boði Franks Cassata og tengist áramótaskaupinu.
Mundi höfðaði til sterkt til hégómagirndar Ormsins áðan og lét bloggandi undan freistingunni. Afraksturinn má sjá á kaffistofu Þjóðarbókhlöðunnar bráðlega.
Annars var fróðlegt að fá að vita það hjá annálaritaranum Örvari að Landsbókasafnið ætli að hysja upp um sig buxurnar varðandi varðveislu heimilda af netinu (sbr. athugasemd við bloggfærsluna að neðan). Mjög gott mál.
Ísleifur bendir í bloggi með yfirskriftinni „Séð og heyrt á Ísafirði“ á eina bestu hnakkasíðu sem sést hefur.
Ásamt breyttri yfirferð ætlaði bloggandi að taka upp þá hætti að birta efnismikið blogg (og forunnið) árla dags en nota síðdegið eða kvöldið til að segja frá því helsta sem hefði drifið á daga Ormsins (í knappara bloggi). Þetta prinsipp er strax brotið í fyrsta bloggi svo að framhaldið verður að koma í ljós. Tvö svona í viðbót og bloggari fer beinustu leið í fangelsi, án 2.000 krónanna. en ek heiti Sverrir 23:15
Uppsalabloggari var með mjög áhugaverðar pælingar í gær, sem m.a. leiddust í vangaveltur um það hve magnað það væri að hafa aðgang að bloggum íslensku vesturfaranna, nú eða Jósefs frá því fyrir 2000 árum.
En hér rekast bloggarar á eitt alþekkt vandamál, þ.e. varðveisla heimilda. Nú er þekkt að erfitt er að ná í tölvugögn sem geymd voru eftir öðlum stöðlum og skrifuð með öðrum forritum en nú tíðkast. Jafnvel reynist illt að nálgast barnung gögn sem vistuð voru með (nú) úreltu ritvinnsluforriti.
Einnig skilst bloggara að sá aðili sem skyldur er til að leggja sig fram um að varðveita menningararfinn, Landsbókasafn Íslands, sé ekki að standa sig sérstaklega vel við að varðveita efni af netinu. Veldur fjárskortur þá væntanlega nokkru um, auk þess sem það tekur tíma fyrir nýtt fyrirbæri að ávinna sér sess í biðröðinni eftir fjárveitingum. Nú mega lesendur og aðrir bloggarar gjarnan koma með athugasemdir ef Ormurinn fer með rangt mál (það væri nú ágætt ef staðan væri betri varðandi þetta hjá þeim). Landsbókasafnið kæmi bloggurum reyndar heldur ekki strax til hjálpar því efnið er að langstærstum hluta vistað á erlendum netþjónum. Íslenskir þjónar yrðu líklega fyrstir á dagskrá og svo annað efni skrifað á íslensku sem vísað væri á frá íslenskum síðum.
Þetta lítur sem sagt ekki vel út varðandi varðveislumál hjá bloggurum.
Jæja, best að fara að prenta bloggið út í tvíriti, annað fyrir heimilið en hitt til að geyma úti í bæ. en ek heiti Sverrir 11:55
Þetta er búinn að vera erfiður dagur hjá bloggara í dag. Á leið til vinnu sinnar í Rimaskóla fékk hann svo heiftarlegan höfuðverk að hann fór út á næstu biðstöð, tölti yfir á Minjasafnið góða, meldaði sig veikan í skólanum og lagði sig hjá Stefáni og félögum. Ekki er verkurinn farinn, enda stalst Ormurinn í tölvuna í dag (allt í lagi - þetta er fíkn) og svo mátti hann til með að mæta á kóræfingu. Hún var vel mönnuð í alla staði og reyndist hin mesta bót (fyrir sálina a.m.k.). Mikið er gaman að syngja.
Annars hafa þau undur og stórmerki gerst að Ormurinn datt út af fyrirsagnalistanum á Molunum í fyrsta sinn í dag. Þetta kann að hljóma hrokafullt að miða allt við þennan bloggara, sem hér skrifar, en hjá honum hefur hins vegar aldrei orðið bloggfall frá því að hann hóf blogg 8. ágúst (þótt ein eða tvær færslur hafi ratað inn á síðuna þegar klukkan var gengin fimm mínútur í eitt). Þar að auki hafa færslurnar sjaldnast verið bara ein yfir daginn (oftar þrjár til sex á dag). Hér er því þó alls ekki haldið fram að saman fari magn og gæði. Virkni hefur hins vegar ávallt verið talin dyggð í bloggheimum.
En þar sem svo margir eru farnir að nota rss veituna (og blogga að staðaldri) er færsla frá því árla dags dottin út um kvöldmatarleytið. Það er af sem áður var þegar svo fáir virkir nýttu sér kerfið að neðsti maður á lista var með um 40 klst. gamla færslu. Þetta þýðir þó jafnframt það að nú verður Ormurinn að koma sér upp eigin lista.
Svo í lokin er rétt að nefna einn nýjan til sögunnar á listanum, Atla Tý Ægisson, hvers bróður bloggari er allkunnugur. Hann var að skríða yfir þúsund gesta markið á teljaranum í dag og óskar Ormurinn honum til hamingju með þau tímamót. en ek heiti Sverrir 19:14
Fyrstan ber að nefna til sögunnar Viðar en kerfi hans tekur mið af einkunnagjöf Penguin Guide To Classical Music og getur einkunnin verið frá (*) til *** og jafnvel R (rósetta). Hauskúpu, H, gefur Kötturinn ef honum er herfilega misboðið. Hjörleifur, bróðir hans, styðst við svipað kerfi.
Svo má næstan telja bróður Nóra, Hauk hagnað. Sá er með óvenjulegan stjörnukvarða þar sem Hagnaðurinn gefur allt frá 0 og upp í 100 stjörnur.
Á Græna skítnumhafa bloggarar fundið upp kvarða fyrir vísindaferðir, sem er mjög viðeigandi, þ.e. að gefa ferðunum og gestgjöfum einkunn í formi glasa. Þessi aðferð fær tvímælalaust 5 glös af 5, kalt mat.
Næstsíðasta hópinn, sem bloggari man eftir, fylla tveir bloggarar sem leiða nafnið á kvarðanum beint út frá nafni ritstjórans. Kirk gefur einkunn í „Kirkum“ og Ísi, hefur ákveðið, upp á sinn lítilláta máta, að nefna kvarða Ísalandsins eftir forsetanum. Umsögn er gefin í „ísum“.
Svo er það loks maðurinn með sniðugasta fyrirkomulagið að mati Ormsins, Á bloggsíðunni „Hefaistoz´s Workshop" gefur Ingólfur smíðaguð kvikmyndum einkunn í fjölda smiðshögga. Fjögur smiðshögg vita á gæðaræmu. en ek heiti Sverrir 05:56
Nú er Ormurinn strax búinn að svíkja það sem stóð í fyrirsögninni hér að neðan. Einnig skal það upplýst að heimildavinnu fyrir massablogg árla dags á morgun er lokið. en ek heiti Sverrir 22:09
Mínímalismi danstónlistarinnar auðveldar mjög verkið. Seint yrði frasinn „Push the tempo“ uppistaðan í aríu.
Nú er aðeins eftir að reyna að ná tökum á textanum við lag Blackalicious „Make You Feel That Way“, sem yngri bróðirinn kann reiprennandi. Ætli sé svo ekki við hæfi að góna á myndbandið þeirra, ásamt Fatboy Slim myndböndunum á eldhússmakkanum.
En fyrst eru það borgarar með Gunnari Eyþórssyni, Snabba, Julien, Alexöndru og Snorra Beck. en ek heiti Sverrir 15:26
Í morgun vaknaði bloggandi rétt rúmlega átta. Því var ekkert betra að gera en að rúlla í vinnuna með leigubíl að síðasta bloggi loknu. Það voru svo sem bara tveir stærðfræðitímar og einn íslenskutími á dagskránni í morgun, sem betur fer, enda frí í MR í dag. Það stendur víst í sambandi við árshátíð gærdagsins.
Gærdagurinn
Gærdagurinn hófst með bakstri fyrir meintan kökudag í M-bekknum. Svo kom upp úr dúrnum að hann átti að vera í næstu viku. Það varð niðurstaða málsins að kaka kennarans yrði étin en hann slyppi við að koma með köku næst. Nemendur voru kurteisir og hrósuðu köku Ormsins, en sem sannur bakari var hann ekki nógu sáttur við útkomuna úr bakstrinum. Þessi kaka var ekkert spes og verður bloggara hvatning til að gera betur eftir jól.
Svo tölti stóðið upp á Hlemm (einhverjir nemendur þó á bíl) á Náttúrugripasafnið til að skoða tunggrjót. Allt var þetta nú bjagað í minningunni. Bloggara hélt að þarna væru einhverjir tunglhnullar (bjartsýnn!) en þá var það víst eitthvert korn inni í glerkúlu (sem ekki var nógu kyrfilega gætt að mati Ormsins). Rykfallni geirfuglinn var á svæðinu í góðum félagsskap flottra dýra eins og sæköngulóar, hafarnar og lúsífers (töffarafiskurinn). Þó var það tveggja metra kykvendi, sæskjalla af Ströndunum sem rúlaði feitast á safninu (unglingamál frá Sveini Yngva).
Það er dapurlegt að náttúrugripasafn í ríku landi (a.m.k. af peningum og sérstæðri náttúru) sé á hrakhólum. Svona safn ætti að vera kjörinn staður til kennslu, afþreyingar og til að auka á fróðskapinn. Hitt náttúrugripasafnið sem Ormurinn hefur farið á var í Mapútó, höfuðborg Mósambíks, um síðustu áramót. Það safn kúldrast ekki inn af þröngum stigagangi (var lyfta þarna?) á 3. og 4. hæð í húsi við Hlemmtorg, heldur er þeir Mósambíkmenn með safn sitt í einu af flottustu húsum borginnar. Safnið er svo makalaust eftir því. Samanburðurinn er Frónbúum afar óhagstæður, ekki síst í ljósi þess að landsframleiðsla þessa 17 milljón manna lands er af sömu stærðargráðu og landsframleiðslan á Íslandi.
Skemmtilegur atburður gerðist samt í tunglgrjótsskoðunarferðinni. Krakkarnir buðu stjörnufræðikennaranum sínum í teiti í Kaldaselinu hjá syni Valla í Fræbblunum. Ekki var laust með að kennari væri upp með sér.
Gærkvöldið
Kennari hitaði aðeins upp fyrir teitina með því að staupa sig fyrir framan tölvuna og segja öllum á MSN-inu að hann væri að verða ölvaður og á leið í partí. Engum gelgjuskap fyrir að fara á þeim bæ. Svo var haldið í leigara upp í Seljahverfið, þar sem vel var tekið á móti Orminum. Var U2 fyrst á fóninum en svo var það hiphopið (m.a. Blackalicious) og trúlega náði sú sena hámarki með lagi Naughty by Nature.
Ónefndur nemandi ákvað að hækka ekki kennaraeinkunn sína með því að segjast hafa séð til uppeldisfrömuðarins að áfengiskaupum á Eiðistorgi við þriðja mann (þ.a. tveir undir lögaldri). Reyndar jafnaðist það út þegar nemandinn (kvk.) stóð fyrir því að kennara voru veittar tvær fullnægingar (staup). Náði kennari á endanum þokkalegum árangri á drykkjusviðinu þetta kvöld (ekki með neinum hastarlegum afleiðingum þó), enda eins gott í ljósi þynnkunnar í dag. Bróðir Ormsins hringdi og upphófst þá metingur milli bræðra um hvor hefði drukkið meira. Var þetta trúlega fyrsta fjardrykkjukeppnin sem bloggandi tekur þátt í.
Sá maður (þ.e. yngri bróðirinn) var einmitt í hópnum sem undirritaður hitti fyrir utan Breiðvang. Var Snabbinn í slagtogi við tungumálagúrúið og spurninganördinn Atla Frey Steinþórsson, sem haldið hafði staupaþing bekkjarins þá um kvöldið. Upphófust fagnafundir miklir fyrir utan staðinn og gaf einhver menntaskólagæskurinn kennaranum hálftóman vodkapela (er þar komin skýringin á rámri röddinni í morgun?).
Úr Ármúlanum var haldið í leigubíl niður í Hafnarstrætið á Nonnabita (eftir lögeggjan Kattarins fyrr um kvöldið), þar sem bloggari pantaði kjúklingabát í fyrsta og síðasta sinn. Næst verður það karríbátur með kjúklingi. Á Lækjartorgi hitti hann svo Svenna og Munda, sem fengu sér vöfflu í vöfflubílnum eftir Airwavesrölt.
Upp úr eitt sofnaði Ormurinn svo svefni hinna réttlátu. en ek heiti Sverrir 12:45
Ormurinn var að fá póstkort frá þeim félögum, Hjalta og Jóa. Þeir voru staddir í Marokkó þegar kortið var sent og áttu þá viku eftir af ferðalaginu, sem endar í Mílanó. Bloggari vonar að þeir komist klakklaust heim. en ek heiti Sverrir 17:10
Trukkakeppnin er greinilega möst þegar farið er til Bandaríkjanna. Þetta vekur upp hugrenningatengsl við sögu af hjónum sem komu fram hjá Jerry Springer. Konan var ósátt við mann sinn og hafði haldið framhjá (og viðhaldið náttúrulega mætt í þáttinn o.s.frv.).
Það kom í ljós að óángægjan hafði byrjað strax eftir brúðkaupið. Karlinn kom því nefnilega til leiðar að á kvöldi brúðkaupsdagsins drifu nýbökuðu hjónin sig á trukkakeppni! Þetta er greinilega lykillinn að góðu kvöldi.
Svo er hvíts pakks saga. en ek heiti Sverrir 15:46
Það er jafnframt ljóst að þetta blogg tryggir Orminum enn betri sess hjá leitarvélum í framtíðinni þegar flett verður upp strengnum „Afkvæmi guðanna“. en ek heiti Sverrir 22:16
Þetta væri e.t.v. ekki í frásögur færandi eitt sér nema af því að fyrir örfáum dögum skrifaði gamall félagi Ormsins úr þeim sama skóla, Karl Ágúst Ipsen, í gestabókina. Hann stýrði skólablaði í Hagaskóla sem bloggari og Snorri Beck, ásamt fleiri góðum mönnum, áttu þátt í að koma út. Haustið 1995, að Hagaskóla loknum, tóku svo bæði Karl og Ormurinn þátt í útgáfu hverfisblaðs húmanista í Vesturbænum (hvar Metúsalem Þórisson var prímus mótor). Það endaði því miður allt í hávaðarifrildi og leiðindum en fennt hefur yfir þau fyrir löngu. en ek heiti Sverrir 12:33
Það var fögur stjörnusýn í kvöld. Tunglið óð í skýjum í suðri en í vestri tindraði Arktúrus, rétt fyrir neðan karlsvagninn. Svo er nefnilega mál með vexti að bæði hausthiminninn og vorhiminninn eru tilkomumiklir. Nú eru karlsvagninn, Arktúrus og sumarþríhyrningurinn (Vega, Deneb og Altair) sem ráða ríkjum að kveldi. Upp úr áramótum verða hins vegar Óríon, ökumaðurinn, nautið, litlihundur og stórihundur í öndvegi, ásamt vetrarþríhyrningnum (Betelgás, Prókýon og Síríusi).
Ef bloggari á að vera hreinskilinn, þá lítur listinn yfir eftirlætisstjörnuhimnana svona út:
1. Vorhiminninn
2. Hausthiminninn
Hér er trúlega við hæfi að rifja upp þau tvö skipti sem bloggandi hefur dvalið að nóttu til utan stórborgar sunnar á hnettinum. Í fyrra sinnið, sumarið 2000 var hann við stjörnuskoðun í stjörnuathugunarstöð á eyjunni Tenerife. Þar sá hann þrennt stórmerkja; vetrarbrautarslæðuna, sporðdrekann og bogmanninn. Kom í ljós þegar hann öfundaðist yfir vetrarbrautarslæðunni við sunnanmenn, þá öfunduðu þeir bloggara yfir því að sjá norðurljósin oft að vetri til. Trúlega stóð þó upp úr að sjá sporðdrekann með stórrisann Antares. Það var stórfengleg sjón.
Seinna sinnið var um síðustu jól. Þá voru bræðurnir staddir ásamt fjölskyldunni við Krügergarðinn í S-Afríku. Gat þar að líta suðræn merki, s.s. kjölinn (hluti af forna Argosarmerkinu), suðurkrossinn og fylgivetrarbrautir okkar, Magellanskýið stóra og litla, mátti sjá þar berum augum. Segja má að tvær stjörnur hafi náð að tróna á himninum, Síríus og Kanópus (tvær björtustu fastastjörnurnar). Það sem er hins vegar sérkennilegt við stjörnuhimininn þar syðra er að Óríon er á hvolfi og stjarnan Kapella í ökumanninum var rétt fyrir ofan sjóndeildarhring. Á leiðinni frá London suðureftir sáu drengirnir Óríon á hlið (væntanlega rétt norðan við miðbaug).
Þá hefði nú getað verið fróðlegt að líta á hringiðuna í klósettskálinni! en ek heiti Sverrir 23:01
Það er hins vegar ekki fyndni parturinn, heldur tilvísanir frá leit eins og þessari (!). Ormurinn fyllist stolti á röngum forsendum.
Einnig virðist sem nemendur hafi reynt að hafa upp á kauða. Hvernig ber annars að skilja leitarstrenginn „Sverrir + stjörnufræði“? Það kom reyndar upp úr dúrnum fyrir föstudagstímann nemandi nokkur, Bogi 6. M, hafði fundið síðuna en það var víst eftir öðrum leiðum.
Kannski á barnaskólakennarinn von á glottandi andlitum í tíma í Rimaskóla á morgun? en ek heiti Sverrir 11:56
Menntaskólakennarinn ungi ber flóttalegur tvo poka með áfengi inn á skólalóðina. Mætir þar sópransöngkonu úr MR-kórnum, sem hann er vanur að stríða talsvert á á kóræfingum. Nú geldur hún hí með híi. Eftir að hafa reynt að fela ÁTVR-pokana bak við „kennaratöskuna“ mætir Jonni söguhetjunni til bjargar og ekur með Orminn vestur eftir, færandi varninginn heim.
Lynghaga 24, kl. 17:30
Ormurinn vaknar eftir að hafa fengið sér kríu. Stefnan tekin á 10-11, þar sem ákveðið er að kaupa m.a. rauðlauk á pitsurnar. Kemur í ljós að okurbúllan selur ekki vanilluskafís. Þá fór bloggari að reikna og ákveður að kaupa sinn ís í Vídeóljóninu. Milli hálfsjö og sjö tínast drengirnir úr ´96-liðinu á Lynghagann. Gvendur sýnir þann myndarskap að aðstoða við baksturinn og sannar enn einu sinni að tiltektarsagan af spurningaliðinu í teiti í 3. C vorið 1996 er sko engin nútímaþjóðsaga. Kjartan biður bloggara ekki nota orðið „Lynghagabræður“ um undirritaðan og bróðurinn vegna tiltekinna hugrenningartengsla. Það er tekið til íhugunar.
Lynghaga 24, kl. 20:30
Góður almannarómur er gerður að pitsunum. Gildir hið fornkveðna: „Vanir menn, vönduð vinna“. Teningunum er kastað og stefnan tekin á skemmtikvöld Múrsins.
Hallveigarstöðum, kl. 23:30
Hófið reyndist standa vel undir hrokafulla heiti. Gaman þótti Ormi að sjá hvernig félagi Stefán lifði sig inn í hlutverk sín í því kostulega leikverki Atómstöðinni á 7 mínútum. Annars vísar bloggari áfram til frekariumfjöllunargóðramanna, hvað skemmtikvöldið varðar. Bloggara reiknast til að á svæðinu hafi verið a.m.k. 12 virkir bloggarar svo að þessi viðburður er trúlega fyrsta „bloggarapartíið“ (sbr. irkarapartí) sem undirritaður er viðstaddur.
Svo virðist sem búið sé að sníða klæði úr þessum hluta handritsins. Eitthvað rámar undirritaðan þó í að hafa staðið að tilfærslu fána innan marka 101 Rvk í samráði við klifurköttinn Jarlaskáldið. Viðstödd þær aðfarir (allsendis saklaus þó) voru Erna, Gneistinn og Sverrir.
Biðröð við Næsta bar, kl. 24:00
Ísleifur ákvað að slást í för með Orminum, eftir að hafa setið að drykkju á Prikinu. Biðröð var við næsta bar (!), svo löng að ótiltekinn eðlisfræðikennari, sem á afar dýran flagaratrefil, gafst upp á biðinnni með samkennurum sínum, Ármanni og Orminum. Á barnum var margt röflað en helst man undirritaður eftir að hafa fengið aðstoð nafna síns við að bera kennsl á ótiltekinn sagnfræðing, sem kennir kúgildi við HÍ. Ekki hvatti hann þó til frekari kynna þegar þarna var komið við sögu.
Vegamót bistro-bar, kl. 1:30
Ormurinn og forseti Ísalands tjúttuðu af list við old-skool undirleik Robba Chronic. Ísleifur drakk þessa tónlist að vísu í sig á sokkabandsárum sínum í Hagaskóla en það er ekki fyrr en síðustu misserin sem bloggandi hefur náð þeim þroska sem þarf til að hlusta á hipphoppsjittið. Gamall nemandi, Ari Tómasson, heilsaði kennara á dansgólfinu, hress að vanda. Ormurinn var þó heldur óhress með myndatökur á staðnum. Náði að vísu að víkja sér undan myndbandsupptöku en lenti á mynd hjá einvherjum paparazziljósmyndara. Varð Ísi að róa söguhetju niður, sem talaði um barsmíðar og myndasmið í sömu setningu. Fangseljan við diskinn mælti með eplasnafsstaupum til að róa manninn niður. Réði hún heilt.
Prikinu, kl. 3:00
Eftir stutta viðdvöl á Kaffibarnum komu djammendur á kaffihúsið Prikið. Þar var heldur daufleg vist. Þegar efri hæðinni var lokað fengu félagarnir lánuð áhöld af staðnum til ótakmarkaðs tíma, til viðbótar staupunum af Vegamótum. Voru því þrjú bjórglös, þrjú staup og þrír öskubakkar (!?) í jakka Ormsins er heim var komið.
Nonnabita, kl. 3:30
Ísleifur varnaði söguhetju kebasins svo að heilsusamlegur Nonnabiti var látinn duga. Aldrei þessu vant pantaði Ormurinn karríbát á Nonna með kjúklingi (ok, smá svindl). Einhver var á svæðinu í hrókasamræðum við Skota og á leiðinni út hitti menntaskólakennarinn nemanda sinn, Manúelu, glottandi. (Undirritaður komst að því áðan að hann er ennþá með penna „í láni“ frá Nonnanum.) Það voru slompaðir menn sem stigu inn í leigubíl og héldu heim í Vesturbæinn um fjögurleytið. Var þó enginn „Ein Meter Bier“ í spilinu þetta kvöldið, þótt magnið væri nokkru meira ef allt er talið.
Ormurinn og hann bundust reyndar fastmælum um það í nótt að horfa saman á landsleikinn. Nú er hersis hefnd við hilmi efnd - kúrsinn er tekinn heim til forsetans. en ek heiti Sverrir 13:15
Undirritaður hefur sjaldan séð jafnmikla virkni og í seinni hluta þessarar viku. Vísunin neðst á síðunni er í blogg sem er innan við 30 klst. gamalt (og eru þó nefndir 60 bloggarar á síðunni). Það er af sem áður var (fyrir 2 vikum) þegar sjá mátti blogg frá laugardagskvöldi á aðfaranótt þriðjudags. en ek heiti Sverrir 13:19
Annað myndband með tónlistarmönnum sem eru á hátindi frægðar sinnar er við lagið „Pyramid Song“ með hljómsveitinni Radiohead. Gullfallegt myndband sem sýnir tölvuteiknaða Atlantis á sjávarbotni. Svo er þessi líka angurværa melódía undir.
Þriðja myndbandið sem varð fyrir laginu er gamalkunnugt, „We Are the Robots“, með Kraftwerk. Um það þarf víst vart að fara fleiri orðum. en ek heiti Sverrir 20:25
Nú kynnu þó einhverjir lesendur að spyrja: Þurfa þeir bræður armband á báðar hendur? Nei, en það veitir víst ekki af fjórum armböndum þegar Alexandra og Fransmaður slást í hópinn. Um Fransmann verður frekar bloggað síðar. en ek heiti Sverrir 16:11
Salvör og Stefán stóðu sig vel í umræðu um bloggið í Kastljósinu áðan, rétt eins og við var að búast.
Það kom frekar lítið á óvart að umræðan skildi hefjast með því að fjalla um orðnotkun í tengslum við bloggið. „Bloggarar“ og „að blogga“ er víst enskt slangur sem fellur ágætlega að íslenskunni (lítið bögg að nota það). Salvör og Stefán vörpuðu fram þremur orðum sem þau hafa heyrt sem valkost við bloggið: vefleiðari, annáll og leiðabók. Ekkert þeirra er þó tamt enn sem komið er en hverjum þótti blöndungur tamt orð í upphafi? Kannski finna íslenskir bloggarar upp orð eins og hjólabrettamenn sem tala vissulega um „að skeita“ en nefna sig síðan skötur jafnt sem skeitara. (Annálstalið kallar reyndar fram hughrif í þessa veruna: „Björn lögmaður kom með skipi að Gásum þennan vetur með nýja löggjöf til landsmanna. Ísbjörn gekk á land í Öxarfirði. Var unninn eftir að hafa etið tvö börn.“)
Þessar orðapælingar geta þó orðið býsna skemmtilegar. Hvers vegna eru blogglatir menn t.d. kallaðir aumingjabloggarar en ekki bloggaumingjar, bloggratar eða bloggræflar? Reyndar gerði undirritaður orðsmíðatilraun með „bloggfalli“ (yfir annað kunnulegt fyrirbæri úr bloggheimum), sem er notað innan ákveðins hóps.
Meðal þess bitastæðara í þættinum var greining Salvarar á netskrifum stjórnmálamanna (hlutur sem Ormurinn hefur nokkuð velt fyrir sér). Þegar hún var spurð að því hvort reglulegir pistlar Björns Bjarnasonar eða dagbókarfærslur Sivjar Friðleifsdóttur teldust blogg, sagði Salvör stjórnmáladagbækurnar uppfylla mörg skilyrðanna fyrir bloggi, þ.e. ákveðinn rammi á vefsetri utan um reglulegar færslur og allt í tímaröð. Hins vegar vantaði upp á að þau vísuðu út fyrir bloggið, þ.e. út á aðrar vefsíður og önnur blogg, og því væru færslur þeirra frekar eintal en blogg (sem fæli þá í sér tilvísanir og einhverja gagnvirkni). Annars fannst bloggara eiginlega nóg um formalismann á köflum.
Stefán ræddi svo um samfélag bloggara á Íslandi (eru bloggarar sá minnihlutahópur sem orðalag Ormsins gefur til kynna?). Fyrir um tveimur árum var það smátt og þá ekki hvað síst bundið við nemendur í viðskipta- og hagfræði/verkfræði í HÍ. Fólk innan hópsins og í kringum hann komst yfir að fylgjast með stórum hluta blogganna. Síðustu misserin hefur það svo þanist út og skutu þau Stefán og Salvör á að það væru a.m.k. 300 bloggarar á landinu (sem blogga þá nokkuð reglulega). Jafnframt hefur það brotnað upp. Þónokkrir bloggarar eru talsvert lesnir af mörgum (þó ólíkt milli hópa) en síðan láta bloggarar duga að kíkja á bloggandi vini sína. Þetta með að lesa frægu bloggarana virkar stundum á undirritaðan svipað og að fylgjast með sjónvarpsþáttum eða fréttum (krafan um að „fylgjast með“). Öfgafyllsta og jafnframt skondnasta birtingarmyndin er þó setningin: „Varstu búinn að lesa það á blogginu mínu...?“
Ráð undirritaðs til að „fylgjast með“ er að fara daglega inn á fyrirsagnalistann á rss.molunum. Þar hefur m.a. í þessum blogguðum orðum birst vísun á pistil hjá Björk Hauksdóttur um Kastljósið. Björk veltir einmitt því sama fyrir sér og undirritaður hefur brotið hugann á tveggja mánaða afmæli bloggs Ormsins.
Lesendur Morgunblaðsins á netinu hafa væntanlega látið svonefnda „pop up“ glugga fara í taugarnar á sér. Orminum fannst þó yfirskriftin á einum þeirra ansi kyndug: „Tryggðu þér áskrift“
Það fer greinilega hver að verða síðastur! en ek heiti Sverrir 17:45
„Sverrir Hermannsson, formaður Frjálslynda flokksins, sagðist vera mjög drums um þessar hugmyndir menntamálaráðherra, þ.e. ófús til að taka undir þær.“
Þarna hefur blaðamaður fengið skýringar á orðalaginu og undirrituðum lesanda veitti víst heldur ekki af.
Svona láta aðeins rokkarar út úr sér. en ek heiti Sverrir 07:53
Blogg sumra manna gera ekkert annað en að espa upp löngunina í blogganda. Tívolíferð, íslenskur silungur, Danmerkurdvöl og 12 ára viskí, sá er ekki að skafa utan af því. en ek heiti Sverrir 21:51
Þegar Ormurinn las hrakfallasögu Svavars rifjaðist upp fyrir honum síðasta skipti er hann skrapp á hestbak. Það var fyrir 12 árum og endaði ferðin sú á því að hann féll af baki reiðskjótanum suður af brúnni yfir Hamarkotslæk (látlausu brúnni), nálægt þeim stað sem 10-11 er í Setberginu. en ek heiti Sverrir 17:45
Þetta er víst aðferðin til að fylgjast með sjónvarpinu þegar lítið er gónt. Lesa annarra manna blogg og hlýða þolinmóður á frægðarsögur nemenda af Sveppa og félögum. Það má þó segja undirrituðum til afsökunar fyrir slappleikann að PoppTíví er ekki á heimilinu. en ek heiti Sverrir 14:49
Bloggandi benti einnig bróður sínum hróðugur á að atriðið þegar jeppinn gefur upp öndina geti ekki verið tekið upp á Vestfjörðum. Í atriðinu á undan er parið nefnilega statt í Skálanesi eða Króksfjarðarnesi í A-Barðastrandarsýslu en í atriðinu á eftir eru þau á heiði þar vestra. En hvernig má sjá að atriðið er ekki tekið upp þar? Jú, þótt farið sé að skyggja má þó greina mastur í háspennulínu í baksýn. Þessa gerð mastra er hins vegar ekki að finna á Vestfjörðum. Hún er hins vegar uppistaðan í Búrfellslínu 2 og Sogslínum (og reyndar á smákafla í byggðalínunni í Vatnsskarði og á Holtavörðuheiði) svo að þetta atriði er líklega tekið upp hér sunnanlands (trúlega í Kömbunum).
Síðan voru það táknin og dulúðin í myndinni. Á rölti sínu á heiðinni gengu hjónaleysin fram á steypuhrærivél, sem var að blanda steypu ein og yfirgefin. Kannski var henni stillt upp sem eins konar „hjóli gæfunnar“ íslensku þjóðarinnar? Einnig var magnað að sjá jeppann hverfa í hamarinn á flótta undan vörðum laganna og drauginn/hafmeyjuna undir hömrunum á Hornströndum. Svo endaði myndin með píslargöngu Geira, berfættum, upp í gömlu ratsjárstöðina á Straumnesfjalli, þar sem engill vitrast honum og hann hverfur í þokunni yfir til betri vistar.
Svo felldi okkar maður nokkur tár yfir kaflanum úr gömlu Hornstrandarmyndinni hans Ósvalds Knudsens (þar sem Kristján Eldjárn var þulur). en ek heiti Sverrir 11:49
Samlíkingin við Samfylkinguna fyrir ofan þriðju neðstu greinaskil í löngu færslunni finnst undirrituðum svolítið sniðug. Eins skotið á munntóbakið. en ek heiti Sverrir 18:32
Ljós-Gíslinn fer á kostum í dag í því að deila á menn og málefni. Þótt Ormurinn sé ekki sammála honum varðandi íslenskan fótbolta og pólitíkina þá dáist hann að því hve Gísli er ófeiminn. en ek heiti Sverrir 21:12
Undirritaður spurði hvort hann væri verk- eða tæknifræðingur en hann sagðist vera sjálfmenntaður, reyndar með 14 ára reynslu að sögn er hann réði sig til LEGÓ.
